Opel Calibra

[ArKos]

Calibra. Dzieli płytę podłogową z Vectrą A. Produkowana od 1990 do 1997 roku.

 

 

Wszystkie elementy podwozia wspólne z Vectrą A, silniki i skrzynie również (za wyjątkiem diesli).

Silniki dostępne w Calibrach:

- 2.0 8V - 115kM, silnik niezniszczalny i idiotoodporny. Bezkolizyjny - zerwanie paska rozrządu = konieczność założenia nowego i dalsza jazda. Osiągi w zupełności wystarczające jeśli nie mamy sportowych aspiracji. Ekonomia na dobrym poziomie. Oznaczenie silnika C20NE.

- 2.0 16V - 150kM. Silnik już wręcz kultowy, z ogromnym potencjałem. Protoplasta silnika turbo z najmocniejszej wersji calibry. Ekonomiczny i dostarczający dość dobrych osiągów motor, niezwykle trwały, żywotny i z pewnością najlepszy z wszystkich oplowskich silników 16 zaworowych. Podatny na modyfikacje. Oznaczenie C20XE.

- 2.0 16V - 136kM. Ecotec, następca kultowego C20XE. Niestety wiele mu brakuje do wzorca, słabsze korbowody, delikatniejszy, ze zdecydowanie mniejszym potencjałem od poprzednika. Upierdliwy pod względem czujników - notorycznie jakiś powoduje drobne zakłócenia w pracy. Ekonomia przyzwoita. Osiągi do przyjęcia. Oznaczenie silnika X20XEV.

- 2.5 V6 - 170kM. V6 pozwalające na niezłą jazdę bez trzymanki. Pozwala na naprawdę niezłe osiągi, silnik żywotny i mocny - niewysilony, posiada elegancki przebieg momentu obrotowego, co przekłada się na dobre przyspieszanie z każdego zakresu obrotów. Posiada spory potencjał. Dobrze poddaje się tuningowi - montaż wałków rozrządu z oznaczeniem "G" z oplowskiego silnika 3.0 V6 pozwala bezproblemowo osiągnąć minimum 190kM. Oznaczenie silnika C25XE. Później zastąpiony ekologicznym silnikiem Ecotec o oznaczeniu X25XE. Nieco mniejszy moment obrotowy.

- 2.0 16V turbo - 204kM. Potwór. Pozwala na grube szaleństwa - występował tylko i wyłącznie w wersji z napędem 4x4 więc auto w trakcie przyspieszania zachowywało się jak wystrzelone z procy. Bardzo podatny na modyfikacje, wielokrotnie z tego silnika uzyskiwano ponad 450kM. Oznaczenie C20LET.

 

Wszystkie silniki są dobre. Gdybym według własnego osądu miał zrobić gradację od najgorszego do najlepszego. to wyglądałoby to tak:

- X20XEV

- C20NE

- C20XE

- C25XE

- C20LET

 

Zalety samochodu:

Przede wszystkim ponadczasowy wygląd nadwozia. Piękna sylwetka coupe, jeśli tylko nie skażona ręką domorosłego tuningowca stodolnianego, to jest wzorem jak ma wyglądać piękne coupe. Dokładnie taką linię przejęła Astra G coupe Bertone. Z boku patrząc sylwetka klina, który tnąc powietrze śmiga przez asfalty. Po prostu piękne.

Koszty utrzymania śmieszne. Podzespoły mechaniczne tak popularne, że utrzymanie tego auta kosztuje tyle co nic, a z pewnością wynoszą mniej, niż Seicento czy Cinquecento.

Bardzo wygodne auto. 4 osoby podróżują w komforcie, nawet na tylnej kanapie. Bagażnik jak na coupe ogromny.

Mechanicznie mozna powiedzieć że jest wieczna z racji prostej i sprawdzonej konstrukcji. Przód - kolumny McPhersona + wahacz trójkatny dolny, tył - wahacz trójkątny wleczony. Proste i nie do zabicia.

 

Wady samochodu:

Z racji upływu lat (najstarsza calibra ma już 22 lata, najmłodsza 15) nie opiera się już korozji. Najbardziej atakuje tylne ranty błotników, progi i przednie ranty błotników. W wielu wypadkach podłoga jest zżarta przez sól sypaną na nasze drogi. Warto też obejrzeć podłogę bagażnika.

 

Gdzie szukać, czyli gdzie najczęściej rudy siedzi:

 

 

Warto dowiedzieć się, gdzie wyprodukowano dany egzemplarz. W kodzie VIN (numer nadwozia) zawarta jest taka informacja. Patrzymy na 11 znak w tym oznaczeniu - stanowi on informację o fabryce, w której auto zbudowano.

Informacja pomocnicza - co oznacza jaką fabrykę:

1 = Rüsselsheim (Deutschland)

2 = Bochum (Deutschland)

3 = Azambuja (Portugal) ab Modelljahr 1993

4 = Zaragoza (Spanien)

5 = Antwerpen II (Belgien)

6 = Antwerpen I (Belgien) bis Ende Modelljahr 1992, Eisenach (Deutschland) ab Modelljahr 1993

7 = Luton (Großbritannien) ab Modelljahr 1993

8 = Ellesmere Port (Großbritannien) ab Modelljahr 1993

9 = Uusikaupunki (Valmet; Finnland)

A = Azambuja (Portugal) bis Ende Modelljahr 1992

B = Grugliasco (Carrozzeria Bertone; Italien)

C = Eisenach (Deutschland) bis Ende Modelljahr 1992

E = Ellesmere Port (Großbritannien) bis Ende Modelljahr 1992

P = Warschau (Polen)

S = Szentgotthárd (Ungarn)

V = Luton (IBC Isuzu-Bedford-Corporation Vehicles Ltd.; Großbritannien) bis Ende Modelljahr 1992

Z = Torbali (Türkei)

Jeśli w pozycji 11 mamy "9", to możemy troszkę spokojniej spać w kwestii korozji. Fabryka w Uusikaupunki w Finlandii klepała ople na skandynawię i stosowała dodatkowe zabezpieczenia antykorozyjne - dokładnie takie, jak Volvo czy Saab. Osobiście mam fińską Calibrę i potwierdzam, że auto bardzo skutecznie opiera się korozji. Po 22 latach mam zaatakowany rant tylnego błotnika i zaczyna się na łączeniach progów z tylnymi błotnikami. Reszta to bzdury. Podłoga idealnie zdrowa. porównywałem z rocznikiem 1995 z Niemiec i niestety niemiecka wyglądała tragicznie w porównaniu z moją pomimo, że aż 5 lat młodsza była. Nie najgorzej trzymają się też Calibry wyprodukowane w Anglii. Nie mam tu na myśli anglików, tylko Calibry na rynek europejski zbudowane w Anglii. Ale do finek im daleko.

 

Przykładowe ceny części do Calibry:

- wahacz przedni nowy - najtańszy zamiennik - 65zł, najlepszy 110zł

- amortyzator przód - najtańszy 45zł

- tarcza hamulcowa - od 40zł sztuka

- kompletny rozrząd do 2.0 8V - od 230zł

- filtr oleju - 8zł